Opisywane tutaj produkty stosujemy do ochrony transportowanego materiału w bezpośrednim kontakcie ze stalową rolką transportera. Mogą one służyć również do zwiększenia przyczepności.
Najczęściej spotykanym materiałem okładzin jest wąż osłonowy PCV. Jest on naciągany za pomocą sprężonego powietrza. Jest to mocno inwazyjna metoda, która wymaga dużej wprawy, ponieważ należy zdemontować wszystkie rolki i w warunkach warsztatowych je naciągać.
Występują również okładziny na rolki wykonane ze silikonu, PU — wszystko w zależności od charakteru transportowanego materiału, jak również warunków panujących na linii produkcyjnej (np. wysokiej temperatury).
Okładziny termokurczliwe
Okładziny termokurczliwe są prawdziwą innowacją, a to z powodu łatwości ich nakładania. Wykonane ze specjalnych polimerów obkurczają się równomiernie przy użyciu gorącego powietrza/palnika gazowego.
Dodatkowo, dzięki swojej budowie, są odporne na zdecydowanie wyższe temperatury, niż w przypadku produktów z PCV, a ponadto wykazują odporność również na mechaniczne ścieranie. Kolejną ich cechą jest to, że występują wersje z klejem lub bez.
W przypadku obkurczania np. gorącym powietrzem, w pierwszej ze wspomnianych wersji, aktywuje się delikatny klej między okładziną, a rolką. To zapobiega okręcaniu się albo deformacji, czyli pofałdowaniu..
Łatwość montażu jest dużą zaletą tego produktu. Wystarczy jedynie nałożyć okładzinę na rolkę oraz użyć opalarki lub palnika gazowego.
Deformacja okładziny PCV na skutek dużego tarcia
Okładziny cierne
Stosuje się je zwykle na bębny napędowe, ponieważ zwiększają współczynnik tarcia, a przy tym przenoszą siłę obwodową. Są wykonane z odpornych na ścieranie elastomerów, np. z gumy butadienowo-akrylonitrylowej (zalecana twardość Shore’a A 60-80) lub poliuretanu (zalecana twardość Shore’a A 80-90). Jako alternatywa dla powszechnie dostępnych w handlu bębnów gumowanych dobrze sprawdza się spiralne naklejanie na bęben produktów gładkich lub strukturalnych.
